www.arashrafiei.loxblog.com

www.alirezataheri1379.loxblog.com   

دنی آلوز یکی از قویترین و با کیفیت ترین گوش راست های دنیا است و بخش بسیار وسیعی از زمین بازی را پوشش میدهد . او در تابستان ۲۰۰۸ و در سن ۲۵ سالگی و بعد از ۶ سال حضور در سویا به بارسلونا پیوست.

در آن بازی باهیا مقابل پارانا ۰-۳ به برتری رسید و آلوز از همان ابتدا همگان را تحت تاثیر قرار داد . او یک پنالتی از حریف گرفت و یک پاس گل نیز داد . این بازی او موجب شد تا هواداران در ورزشگاه شعار ” ah , ah , ah , daniel titular” را سر دهند .

نخستین افتخار حرفه ای آلوز قهرمانی باهیا در سال ۲۰۰۱ بود که بدنبال آن در سالهای ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ قهرمانی نورز ایست کاپ هم به فهرست افتخارات او اضافه شد . درخشش او منجر به دعوت او به تیم ملی زیر ۲۰ سال برزیل شد . سویا که او را زیر نظر داشت او را بصورت قرضی به اروپا آورد .

این تیم آندولسی بخاطر رضایت از عملکرد او خیلی زود قرارداد او را دائمی کرد . در اواخر ۲۰۰۳ آلوز با تیم زیر ۲۰ سال برزیل قهرمان جهان شد . آن رقابت ها در امارات برگزار شد و برزیل در فینال اسپانیا (که در آن زمان اینیستا را در ترکیب داشت ) را با نتیجه ۰-۱ شکست داد . دنی آلوز به عنوان بهترین دفاع راست آن رقابت ها انتخاب شد .

در فصل ۰۴-۲۰۰۳ او برای سویا ۲۹ بازی انجام داد و به دفاع راست ثابت تیمش تبدیل شد و نقش زیادی در راه یابی سویا به بازی های اروپایی داشت. با گذشت زمان، دنی آلوز به یکی از ستون های دفاعی سویا تبدیل شد و البته در حمله نیز شرکت داشت و توانست همراه تیمش در فصل ۰۶-۲۰۰۵ قهرمان جام یوفا شود. نام او برای بهترین بازیکن تورنومنت کاندید شد، و چند ماه بعد در ترکیب سویا در سوپرجام اروپا برابر بارسا به میدان رفت و به پیروزی رسید.

در فصل ۰۷-۲۰۰۶ باز هم آلوز یکی از ارکان سویا بود و همانند سوپرجام اسپانیا، آنها قهرمانی خود را در جام یوفا در گلاسگو تکرار کردند و قهرمان کوپا دل ری نیز شدند.

سال قبل از پیوستن به بارسا این برزیلی سوپرجام اسپانیا را در برابر رئال مادرید برد و همچنین بازی در لیگ قهرمانان را آغاز کرد و تا آخرین لحظات برای صعود از مرحله گروهی امیدوار بود اما در ترکیه به فنرباغچه باختند و حذف شدند. در فصل ۰۸-۲۰۰۷ آلوز ۳۳ بازی در لیگ انجام داد و تنها ناواس از این لحاظ از او جلوتر بود.

او اکنون یکی از بهترین بک راست های دنیا به حساب می آید . آلوز در تابستان ۲۰۰۸ به بارسا آمد . در نخستین فصل حضورش ، در قهرمانی های سه گانه اعجاب انگیز بارسا سهمی عمده داشت . او تنها بازی های بسیار اندکی را از دست داد اما یکی از آن بازی های اندک ، فینال لیگ قهرمانان در رم بود . او برغم مدافع بودن در ۵۴ بازی ای که انجام داد ۵ گل را به ثمر رساند .

در فصل دوم ، با وجود مشکلات مصدومیت ، انتخاب اول پست دفاع راست بود و دومین قهرمانی متوالی لالیگا را به سایر افتخاراتش اضافه کرد . او در ۲۹ بازی ۳ گل را به ثمر رساند .

آلوز علاوه بر این در تیم ملی برزیل یک عضو ارزشمند است . در تابستان ۲۰۰۷ او در قهرمانی برزیل در کوپا آمریکا سهیم بود و دو سال بعد جام کنفدراسیون ها را در آفریقای جنوبی بالای سر برد .

خصوصیات

او در حدود ۱۷۳ سانتیمتر بلندی قامت و ۶۴ کیلوگرم وزن دارد اما آلوز در زمین از لحاظ فیزیکی قدرتمند است و توانایی این را دارد که در تمام نقاط زمین حضور داشته باشد. او خستگی ناپذیر است و مانند بیشتر پیستون های برزیلی سمت راست را کاملا در اختیا خود میگیرد، البته در دفاع بیش از حمله. او هشت گل نیز در طول این مدت برای سویا به ثمر رساند، که بیشتر آنها با پای چپش بود. او همچنین در موقعیت های توپ های مرده بسیار متبحر است.

 

کارلس پویول فوتبالش را از تیم محلی دهکده کوچکی به نام لاپوبلا ده سگور که در آن متولد شده بود آغاز کرد. استعداد او خیلی زود توجهات را به خود جلب کرد و در سن هفده سالگی جذب آکادمی بارسا در لاماسیا شد.

او به سرعت به ترکیب ثابت بارسا B رسید و سپس پیشرفت کرد تا در دوم اوکتبر ۱۹۹۹ به دستور لوئیز فن گال در برابر وایادولید کار خود را با تیم اصلی بارسا آغاز کرد. بازیهای او بیشتر و بیشتر شد تا اینکه او پست دفاع راست را به طور کامل از آن خود کرد. کارلس پویول با استفاده از عزم و اراده بسیار قویش و همچنین با تلاش بسیار زیاد، خود را با پست دفاع مرکزی وفق داد.

در فصل ۲۰۰۳-۲۰۰۴، او به عنوان کاپیتان سوم تیم انتخاب شد و نقشی حیاتی را در پیشرفت تیم و کسب رده ی دوم لیگ ایفا کرد. پویول در آن فصل ۲۷ بازی در لیگ و ۷ بازی در جام یوفا انجام داد.

با این حال، کارلس پویول تا فصل ۲۰۰۴-۲۰۰۵ برای کسب اولین جام خود با بارسا انتظار کشید. او در آن مقطع کاپیتان نخست تیم اصلی بارسا و یکی از ارکان موفقیت تیم رایکارد در قهرمانی در لیگ بود. در پایان فصل، رویای او به حقیقت پیوست و او جام قهرمانی لیگ را در نو کمپ بالای سر برد.

در طی فصل ۲۰۰۵-۰۶، او به همان خوبی فصل قبل بازی کرد. کاپیتان بارسا این افتخار را داشت پیش از بازی با اسپانیول قهرمانی لیگ را کسب کند، و پس از آن با پیروزی به یاد ماندی برابر آرسنال، در ورزشگاه استادو فرانس، جام لیگ قهرمانان اروپا را بالای سر برد. پویول در کل فصل تنها پنج بازی را از دست داد که هیچ کدام به خاطر مصدومیت نبود. در سه بازی او به دستور سرمربی فرانک رایکارد به استراحت پرداخت و در دو مسابقه ی دیگری که بازی نکرد محروم بود. او همچنین یک گل در پیروری ۵-۰ برابر رئال سوسیه داد در ۳۰ اکتبر ۲۰۰۵ به ثمر رساند.

کارلس پویول پس از پایان فصل ۲۰۰۶-۰۷ (که در ۳۵ بازی از ۳۸ بازی لیگ حضور داشت)، در حالی که لیگ داشت به پایان می رسید، به بدترین مصدومیت دوران ورزشی اش دچار شد. او در دیدار دوستانه ای که ۲۰ ژوئن ۲۰۰۷ در پروتوریا برگزار شد، به رباط های زانویش آسیب رسید و تا ۲۹ سپتامبر از میادین دور بود. علی رغم از دست دادن چند ماه اولیه مسابقات، کاپیتان تیم در ۳۰ بازی لیگ در فصل ۲۰۰۷-۰۸ حضور داشت.

کارلس پویول در فصل ۲۰۰۸-۰۹ که باشگاه فاتح سه گانه شد، بار دیگر پرکارترین مدافع تیم بود. گواردیولا از او در فینال لیگ قهرمانان به عنوان دفاع راست، در فینال جام حذفی به عنوان دفاع چپ، و در بیشتر بازی ها به عنوان مدافع وسط استفاده کرد. بازیکن همه کاره ای عالی، او حتی نشان داد توانایی گلزنی هم دارد، مانند ضربه ی سرش در برد تاریخی ۶-۲ در برنابئو. او در رم تاریخ ساز شد، و به نخستین کاپیتان بارسا بدل گشت که دو بار جام لیگ قهرمانان را بالای سر برده است.

وی در فصل ۲۰۰۹- ۱۰ چهارمین قهرمان لیگ خود را کسب کرد. کاپیتان به طرز باور نکردی استوار است، و یکی از مدافعانی می باشد که زیاد توسط گواردیولا در قلب دفاع به کار گرفته می شود.

کارلس پویول در تیم ملی اسپانیا هم یک بازیکن ثابت است. او در جامهای جهانی ۲۰۰۲، ۲۰۰۶ و ۲۰۱۰ و همچنین جام ملت های اروپای ۲۰۰۴ و ۲۰۰۸ حضور داشته است. در تورنومنت اخیر، عضوی اساسی در قهرمانی اسپانیا در وین بود.

او در تابستان ۲۰۱۰ تنها عنوان باشگاهی یا ملی را که در کلکسیونش موجود نبود، برد. در هر هفت مسابقه بازی کرد و یکی از ارکان تیم بود، و تنها گل نیمه نهایی را مقابل آلمان به ثمر رساند – ضربه ی سری شبیه به گلش در پیروزی تاریخی ۶-۲ در برنابئو.

خصوصیات

کارلس پویول بازی خود را در تیم اصلی بارسا به عنوان دفاع راست شروع کرد اما رفته رفته به یک دفاع وسط عالی تبدیل شد. او با سطح آمادگی شگفت انگیز و نظمش درون زمین شناخته می شود. وی یک بازیکن تیمی نمونه نیز به شمار می رود و هیچ گاه در هنگام قطع کردن حمله ی حریف، کار را بیش از حد پیچیده نمی کند.

همچنین اگر شرایط ایجاب کند، توانایی بازی در پست دفاع چپ را نیز دارا است. اگرچه او خیلی بلند قد نیست (۱۷۸ سانتیمتر)، قدرت بدنیش او را در هوا بسیار قوی کرده است و در دفاع نفر به نفر با مهاجمینی که از او بلند قد تر هستند بسیار تواناست. وی همچنین علاقه زیادی به شرکت در حمله ها به خصوص روی ضربات آزاد و کرنرها دارد.

بیش از هر چیز، کارلس پویول به خاطر شخصیت و توانایی هایش برای هدایت تیم به عنوان کاپیتان، و تعصبی که به پیراهن بارسا دارد و این که هویتی کاملاً متعلق به باشگاه دارد، الگوی تمام بازیکنان است.

 

کارلس پویول فوتبالش را از تیم محلی دهکده کوچکی به نام لاپوبلا ده سگور که در آن متولد شده بود آغاز کرد. استعداد او خیلی زود توجهات را به خود جلب کرد و در سن هفده سالگی جذب آکادمی بارسا در لاماسیا شد.

او به سرعت به ترکیب ثابت بارسا B رسید و سپس پیشرفت کرد تا در دوم اوکتبر ۱۹۹۹ به دستور لوئیز فن گال در برابر وایادولید کار خود را با تیم اصلی بارسا آغاز کرد. بازیهای او بیشتر و بیشتر شد تا اینکه او پست دفاع راست را به طور کامل از آن خود کرد. کارلس پویول با استفاده از عزم و اراده بسیار قویش و همچنین با تلاش بسیار زیاد، خود را با پست دفاع مرکزی وفق داد.

در فصل ۲۰۰۳-۲۰۰۴، او به عنوان کاپیتان سوم تیم انتخاب شد و نقشی حیاتی را در پیشرفت تیم و کسب رده ی دوم لیگ ایفا کرد. پویول در آن فصل ۲۷ بازی در لیگ و ۷ بازی در جام یوفا انجام داد.

با این حال، کارلس پویول تا فصل ۲۰۰۴-۲۰۰۵ برای کسب اولین جام خود با بارسا انتظار کشید. او در آن مقطع کاپیتان نخست تیم اصلی بارسا و یکی از ارکان موفقیت تیم رایکارد در قهرمانی در لیگ بود. در پایان فصل، رویای او به حقیقت پیوست و او جام قهرمانی لیگ را در نو کمپ بالای سر برد.

در طی فصل ۲۰۰۵-۰۶، او به همان خوبی فصل قبل بازی کرد. کاپیتان بارسا این افتخار را داشت پیش از بازی با اسپانیول قهرمانی لیگ را کسب کند، و پس از آن با پیروزی به یاد ماندی برابر آرسنال، در ورزشگاه استادو فرانس، جام لیگ قهرمانان اروپا را بالای سر برد. پویول در کل فصل تنها پنج بازی را از دست داد که هیچ کدام به خاطر مصدومیت نبود. در سه بازی او به دستور سرمربی فرانک رایکارد به استراحت پرداخت و در دو مسابقه ی دیگری که بازی نکرد محروم بود. او همچنین یک گل در پیروری ۵-۰ برابر رئال سوسیه داد در ۳۰ اکتبر ۲۰۰۵ به ثمر رساند.

کارلس پویول پس از پایان فصل ۲۰۰۶-۰۷ (که در ۳۵ بازی از ۳۸ بازی لیگ حضور داشت)، در حالی که لیگ داشت به پایان می رسید، به بدترین مصدومیت دوران ورزشی اش دچار شد. او در دیدار دوستانه ای که ۲۰ ژوئن ۲۰۰۷ در پروتوریا برگزار شد، به رباط های زانویش آسیب رسید و تا ۲۹ سپتامبر از میادین دور بود. علی رغم از دست دادن چند ماه اولیه مسابقات، کاپیتان تیم در ۳۰ بازی لیگ در فصل ۲۰۰۷-۰۸ حضور داشت.

کارلس پویول در فصل ۲۰۰۸-۰۹ که باشگاه فاتح سه گانه شد، بار دیگر پرکارترین مدافع تیم بود. گواردیولا از او در فینال لیگ قهرمانان به عنوان دفاع راست، در فینال جام حذفی به عنوان دفاع چپ، و در بیشتر بازی ها به عنوان مدافع وسط استفاده کرد. بازیکن همه کاره ای عالی، او حتی نشان داد توانایی گلزنی هم دارد، مانند ضربه ی سرش در برد تاریخی ۶-۲ در برنابئو. او در رم تاریخ ساز شد، و به نخستین کاپیتان بارسا بدل گشت که دو بار جام لیگ قهرمانان را بالای سر برده است.

وی در فصل ۲۰۰۹- ۱۰ چهارمین قهرمان لیگ خود را کسب کرد. کاپیتان به طرز باور نکردی استوار است، و یکی از مدافعانی می باشد که زیاد توسط گواردیولا در قلب دفاع به کار گرفته می شود.

کارلس پویول در تیم ملی اسپانیا هم یک بازیکن ثابت است. او در جامهای جهانی ۲۰۰۲، ۲۰۰۶ و ۲۰۱۰ و همچنین جام ملت های اروپای ۲۰۰۴ و ۲۰۰۸ حضور داشته است. در تورنومنت اخیر، عضوی اساسی در قهرمانی اسپانیا در وین بود.

او در تابستان ۲۰۱۰ تنها عنوان باشگاهی یا ملی را که در کلکسیونش موجود نبود، برد. در هر هفت مسابقه بازی کرد و یکی از ارکان تیم بود، و تنها گل نیمه نهایی را مقابل آلمان به ثمر رساند – ضربه ی سری شبیه به گلش در پیروزی تاریخی ۶-۲ در برنابئو.

خصوصیات

کارلس پویول بازی خود را در تیم اصلی بارسا به عنوان دفاع راست شروع کرد اما رفته رفته به یک دفاع وسط عالی تبدیل شد. او با سطح آمادگی شگفت انگیز و نظمش درون زمین شناخته می شود. وی یک بازیکن تیمی نمونه نیز به شمار می رود و هیچ گاه در هنگام قطع کردن حمله ی حریف، کار را بیش از حد پیچیده نمی کند.

همچنین اگر شرایط ایجاب کند، توانایی بازی در پست دفاع چپ را نیز دارا است. اگرچه او خیلی بلند قد نیست (۱۷۸ سانتیمتر)، قدرت بدنیش او را در هوا بسیار قوی کرده است و در دفاع نفر به نفر با مهاجمینی که از او بلند قد تر هستند بسیار تواناست. وی همچنین علاقه زیادی به شرکت در حمله ها به خصوص روی ضربات آزاد و کرنرها دارد.

بیش از هر چیز، کارلس پویول به خاطر شخصیت و توانایی هایش برای هدایت تیم به عنوان کاپیتان، و تعصبی که به پیراهن بارسا دارد و این که هویتی کاملاً متعلق به باشگاه دارد، الگوی تمام بازیکنان است.